Autor: Conn Iggulden
Tytuł: Imperator

Wielotomowa powieść historyczna (częściowo fikcyjna, do czego autor się przyznaje) opowiadająca o życiu Juliusza Cezara. Kot pojawia się 2 razy w tomie II: raz w Grecji Brutus, uciekając przed mężem kochanki, wypłasza kota; drugi raz łowny kot jest jedną z zalet mieszkania do wynajęcia. Imperator to świetna powieść przygodowa, oparta na wydarzeniach historycznych, wspaniale ukazująca ówczesną rzeczywistość, plastyczne opisy bitew. Czyta się świetnie, szkoda tylko, że autor zmienia niektóre fakty historyczne.

Autor: Elis Peters
Tytuł: Mnich

Wielotomowa seryjne powieść kryminalna, której akcja toczy się w XII wieku. Kot jako taki się w niej nie pojawia. Są tu jedynie porównania do kocich zachować, które wydają się uwspółcześnieniem, gdyż w tamtych czasach koty nie były chyba tak powszechne w średniowiecznej Anglii aby porównania do kota występowało w potocznym języku. Nieważne! Serię czyta się wspaniale. Są to ciepłe, pokrzepiające na duchu powieści, gdzie miłość i dobro zawsze zwycięża.

Autor: Karen Essex
Tytuł: Kleopatra

Pojawia się tu ta sama historia opowiedziana też w jednym z tomów Rom Sub Rosa, kiedy to w Aleksandrii tłum mieszkańców dokonuje samosądu na Rzymianinie, który zabił kota swojego kucharza. W powieści świadkiem tego wydarzenia jest mała Kleopatra, która wraz ze służącą wymyka się z pałacu przebrana za chłopkę aby "bawić się" w szpiegowanie.

Autor: David Anthony Durham
Tytuł: Duma Kartaginy

Powieść opisująca II wojnę punicką od strony Kartagińczyków. Czyta się świetnie ale jest trochę przygnębiająca jak każda historia wojen, w których giną ludzie, szczególnie, że bohaterami powieści są ci który przegrali. Dlatego nie ma niestety happy endu. Można sobie tylko powiedzieć, że jeśli 2 równorzędne potęgi są na tyle blisko siebie, że ich strefy wpływów na siebie zachodzą, to te potęgi muszą się zetrzeć i jedna z nich musi zostać zniszczona. Ciekawe jak potoczyłyby się losy świata, gdyby zwycięzca był inny niż ten którego znamy z historii. Nigdy się tego nie dowiemy.
Postacie bohaterów powieści nie są kryształowe, wątki romansowe ledwo zarysowane a jednak czytelnik sympatyzuje z nimi i żałuje, że machina wojenna rujnuje życie większości z nich.
Dwór króla Syfaksa w Cytrze: "Wszędzie swobodnie paradowały koty, wielkie okazy, doskonale wykarmione i niezwykle podobne do swych dzikich przodków. Każdy ich ruch podkreślały dzwoneczki umocowane na szyjach. Spacerujące zwierzęta skubały od niechcenia specjalnie wystawione dla nich mięsa rozłożone na niskich stolikach."